Istikhora duosi

“Istikhora” suzi lugatda “yakhshilik surash” manosini bildiradi. Shariy istilohda, bandaning namoz uqish yoki duo qilish bilan Alloh nazdida yakhshi sanalgan ishga yullashini surashi istikhoradir. Ulamolar istikhora sunnatligiga ittifoq qilishgan. Jobir ibn Abdulloh roziyallohu anhudan naql qilingan rivoyatda: “Rasululloh sollallohu alayhi va sallam bizlarga har bir ishda , khuddi Qurondan sura urgatgandek istikhora qilishni talim berardilar”, deyilgan . Unga kura, istikhora qilmoqchi bulgan odam ikki rakat nafl namozdan keyin duo qiladi.
Quyida istikhora duosini keltiramiz.

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ وَأَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ وَأَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ الْعَظِيمِ فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَلاَ أَقْدِرُ وَتَعْلَمُ وَلاَ أَعْلَمُ وَأَنْتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ خَيْرٌ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي أَوْ قَالَ فِي عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ فَاقْدُرْهُ لِي وَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ شَرٌّ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي أَوْ قَالَ فِي عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ فَاصْرِفْهُ عَنِّي وَاصْرِفْنِي عَنْهُ وَاقْدُرْ لِي الْخَيْرَ حَيْثُ كَانَ ثُمَّ رَضِّنِي بِهِ.

Duoning uqilishi: “Allohumma inniy astakhiyruka biilmik, va astaqdiruka biqudrotik, va asaluka min fazlikal aziym, fainnaka taqdiru va laa aqdir, va talamu va laa alam, va anta allaamul guyuvb. Allohumma in kunta talamu anna haazal amro khoyrul-liy fiy diyniy va maaashiy va aaqibati amriy vaqdurhu liy, va in kunta talamu anna haazal amro sharrul-liy fiy diyniy va maaashiy va aaqibati amriy fasrifhu anniy vasrifniy anh, vaqdur liyal khoyro haysu kaana summa rozziniy bih”.
Duoning manosi: “YO Alloh, ilming bilan Sendan yakhshilik surayman. Qudrating bilan Sendan qodirlik va ulug fazlingni surayman. Zero, Sen qodirsan, men ojizman. Sen biluvchisan, men bilmayman. Sen gaybni biluvchisan. YO Alloh, agar mana shu ishim dinimda, hayotimda, ishlarimning oqibatida, dunyo va okhiratimda men uchun yakhshi bulsa, uni menga nasib et. Agar mana shu ishim dinimda, hayotimda, ishlarimning oqibatida, dunyo va okhiratimda men uchun yomon bulsa, uni mendan va meni undan uzoqlashtir. Qaerda bulsa ham, men uchun yakhshilikni taqdir qil va meni undan rozi qil”.

Istikhorada mana bu duoni uqish ham joiz.

اللَّهُمَّ خِرْ لِي وَاخْتَرْ لِي.

Duoning uqilishi: “Allohumma khir liy, vakhtar liy”.
Duoning manosi: “YO Alloh, ishimni yakhshi qil. (Ikki ishdan) yakhshisini tanlashimga madad ber”.
Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhudan rivoyat qilinishicha, Paygambar alayhissalom biron ishga kirishmoqchi bulsalar, “Allohumma khir liy, vakhtar liy”, deb duo qilardilar .

عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قاَلَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: يَا أَنَسُ إِذَا هَمَمْتَ بِأَمْرٍ فَاسْتَخِرْ رَبَّكَ فِيهِ سَبْعَ مَرَّاتٍ ثُمَّ انْظُرْ إِلَى الَّذِى يَسْبِقُ إِلَى قَلْبِكَ فَإِنَّ الْخَيْرَ فِيهِ. رَوَاهُ ابْنُ السُّنِّيِّ فِي عَمَلِ الْيَوْمِ وَاللَّيْلَةِ وَسَنَدُهُ ضَعِيفٌ.

     Anas ibn Molik roziyallohu anhu rivoyat qiladi: “Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: “Ey Anas, agar biron ishni niyat qilsang, bas, Parvardigoringga bu borada etti marta istikhora qil. Keyin qalbingga ustun kelgan narsaga qara. Zero, yakhshilik ushandadir”, dedilar” (Ibn Sunniy “Amalul yavmi val-layla”da rivoyat qilgan. Rivoyat sanadi zaif).
Istikhora namozi yoki duosi etti martagacha uqiladi. Keyin Alloh duoni ijobat qilishi sabr bilan kutiladi. Istikhoradan keyin qalbning ochilishi, undan chigallik va ikkilanishning ketishi istikhoraning qabul bulgani alomatidir.