Amonatdor chupon – islom qissa

Bir kuni Abdulloh ibn Umar ibn Khattob roziyallohu anhu bir dusti bilan safarga chiqdi.

Ular charchab, bir togning yonida dam olgani utirdilar. Shu payt oldilaridan bir chupon podasini haydab utib qoldi.

Abdulloh roziyallohu anhu uni chaqirib:

• Bu suruvning chuponi senmi? – deb suradi.
• Ha.
• Quylaringdan birini menga sotgin.
• Bu quylar mening mulkim emas. Men khujayinimning quylarini boqib yuribman.

Abdulloh roziyallohu anhu uning qanchalik amonatdor ekanini sinamoqchi bulib:

• Sen bizlarga bir quyni sotib, khujayininga buri eb ketdi, deb aytsang bulmaydimi? – dedi.

Chupon uning bu suzidan qattiq ranjib:

• Qiziq odam ekansiz-u! Tugri, khujayinim meni kurmaydi, uni aldashim mumkin. Lekin, meni doimo kurib turuvchi Alloh taolo qiyomat kunida quy haqida mendan surasa, nima deb aytaman, qanday javob beraman?! – dedi.

Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhu chuponning gapidan ajablanib, Allohning qurquvidan yiglab yubordi. Sung bu chuponning khujayiniga uchrab, undan chuponni va quylarni sotib olidi-da, chuponni ozod qilib, quylarni unga hadya qilib berdi.