Главная / Маданият / Улимдан сунг

Улимдан сунг

 ulimdan-songБаро ибн Озиб ривоят килади: “Бакиъ мозоридаги бир жанозада эдик. Олдимизга Пайгамбаримиз соллаллоху алайхи ва саллам келиб утирдилар. Биз хам чуккалаб, худди бошига кунган кушни чучитиб юбормаслик учун кимир этмаган кишига ухшаб, эхтиром билан Расулуллохнинг атрофларида утирдик. У зот: “Аллохдан кабр азобидан панох беришини сураб илтижо киламан, – дея уч бора айтдилар, сунг шундай деб давом этдилар: – (Солих) банда охират сари равона булиб, бу дунёдан узилар чогида, унинг хузурига осмондан юзлари куёшдек чарогон фаришталар нозил булиб, куз кири тушадиган ерга бориб утирадилар. Куп утмай, улим фариштаси хозир булади-да, унинг бош томонига утириб: “Эй покиза жон. Кани чикакол, сени Аллохнинг магфирати ва ризоси кутмокда”, дейди. Шунда мешдан бир томчи сув кандай сизиб чикса, жон хам шундай осонлик билан танадан чикади. Сунг колган фаришталар жонни унинг кулидан оладилар-да, кафанга ураб, яхшилаб ханут сурадилар. Ундан ер юзидаги энг хушбуй мушкнинг хиди таралиб туради… Кейин жонни олиб, тепага кутариладилар. Йулда бирон фаришта жамоаси учраб колгудек булса, албатта: “Вой бу покиза рух ким экан-а?” дейишади. (Рухни олиб кетаётган фаришталар:) “Бу фалончининг угли фалончи”, деб дунёда номланган энг чиройли исмларини айтиб таништирадилар. Шу зайл дунё осмонининг эшигига етиб келишади ва киришга изн сурашади. Эшик очилади ва хар бир осмоннинг мукарраб фаришталари уни узларидан кейинги осмонгача кузатиб куядилар. Улар шу зайлда энг юкори осмонга етиб келадилар. Аллох таоло айтади: “Бандамнинг китобини иллиййинга ёзинглар, узини эса ерга кайтаринглар. Мен уларни тупрокдан яратдим, яна тупрокка кайтараман, сунг яна бир бора тупрокдан чикараман”. Шунда унинг рухи танасига кайтарилади, кейин олдига икки фаришта келиб утиради ва:

– Раббинг ким? – деб сурайди.

– Раббим Аллох, деб жавоб беради.

– Дининг нима?

– Диним Ислом.

– Сизларга юборилган у киши ким?

– У киши Аллохнинг элчиси – Расулуллохдир.

– Бу нарсаларни каердан билдинг?

– Аллохнинг Китобини укидим, унга имон келтирдим ва тасдикладим.

      Шу пайт самодан: “Бандам рост сузлади, унга жаннатдан жой хозирланглар, (ётган жойида) унга жаннатдан дарча очиб куйинглар”, деган нидо келади. Кейин халиги дарчадан жаннатнинг хушбуй сафоси эсиб туради. Кабри хам куз илгай оладиган ергача кенгайтириб куйилади. Олдига хуш сурат, чиройли кийинган бир йигит ёкимли хид таратиб келади ва унга айтади: “Сенга хушхабар келтирдим, хурсанд булавер. Сенга ваъда этилган кун мана шудир”. Жон булса: “Узинг кимсан”, дейди.

“Мен сенинг солих амалинг буламан”.

“Эй Раббим, тезрок киёматингни коим килакол, мени оилам ва молу давлатим (яъни, жаннат) олдига кайтар”, дейди солих банда”.

    Пайгамбар алайхиссалом сузларида давом этдилар: “Кофир банда охират сари равона булиб, дунёдан узилар чогида, унинг хузурига осмондан юзлари коп-кора, кулларига мусаввах ушлаган фаришталар нозил буладилар. Куп утмай улим фариштаси хозир булади-да, унинг боши томонига утириб: “Эй ифлос жон. Чик буёкка, сени Аллохнинг кахру газаби кутмокда”, дейди. Улим фариштаси уни гуё нам тортган жун матодан сафудни кугургандек сугуриб олади. Сунг колган фаришталар жонни унинг кулидан оладилар-да, халиги мусаввахга урайдилар, ундан ер юзида булган энг бадбуй мурданинг хиди анкиб туради. Кейин жонни олиб тепага кутариладилар.
Йулда бирон фаришталар жамоаси чикиб колса, албатта: “Бу ифлос рух ким булди экан-а?” дейдилар. Уни олиб кетаётган фаришталар эса: “Бу фалончининг угли фалончи”, деб дунёда номланган энг хунук исмларини айтиб таништирадилар. (Шу зайл дунё осмонига етиб келишади ва) киришга изн сурашади, аммо уларга эшик очилмайди. (Кейин Пайгамбаримиз соллаллоху алайхи ва саллам куйидаги оятни укидилар:)
“Улар учун харгиз само эшиклари очилмас ва токи туя игна тешигидан утмас экан, улар хам жаннатга кира олмаслар” (Аъроф сураси, 40-оят).
Аллох таоло айтади: “Бандамнинг китобини энг тубан ердаги сижжийнга ёзиб куйинглар”. Кейин эса унинг рухи пастга шиддат билан улоктириб юборилади. (Шундай деб Пайгамбаримиз соллаллоху алайхи ва саллам мана бу оятни укидилар:)
“Ким Аллохга ширк келтирса, у гуё осмондан кулагану уни (бирон вахший) куш (улжа килиб) олиб кетаётган ёки (каттик) шамол йирок жойларга учириб кетган кабидир” (Хаж сураси, 31-оят).
Сунг унинг рухи жасадига кайтарилади ва олдига икки фаришта келиб ундан: “Раббинг ким?” деб сурайди. У булса: “Ох, билмадим”, деб айтади. Шу тобда самодан: “Бандам ёлгон айтди, унга жаханнамдан жой хозирланглар ва (ётган) жойида унга дузахдан бир дарча очиб куйинглар”, деган нидо келади. Кейин халиги дарчадан дузахнинг харорати ва кайнок шамоли келади. Кабри эса шундай тор килиб куйиладики, (хатто ковургалари бир-бирига кириб кетади). Шундан сунг унинг олдига бадбашара, чувринди кийим кийган бир киши сассик хид таратиб келади ва унга караб: “Шум хабар келтирдим сенга, шуринг кургур. Сенга ваъда килинган кун мана шу булади”, дейди. У: “Кимсан узинг?” башарангдан ёмонлик келтирувчига ухшайсан”, деб сурайди. “Мен сен килган ёмон амалларингман”, дейди у. Банда: “Эй Раббим, илоё киёматингни койим килмагин”, деб колади”.

Яна маълумот

pogudx662lujp78dq

Тугилган кун табрикотлари 2023

Киска, узок, ихчам, расмли тугилган кун хабари ва енг яхши табрик сузлари Тугилган кун мухим …