Бир куни сахар палласи муминларнинг амири, халифа Умар ибн Хаттоб розияллоху анху хизматчиси Аслам билан бирга Мадина кучаларида айланиб, одамларнинг ахволидан бохабар булмок учун шахсан узи шахар кучаларида юрган эди.
Бир кучадан кетаётганларида кизик бир сухбат уларнинг кулогига чалинди. Эрталабда хайвонларни согаётган аёллар гаплашишаётган экан. Уларнинг ёши каттароги кизига согилган сутни купрок пулга сотиш учун сутга сув кушиб куйишни маслахат бераётган эди. Кизи:
- Онажон, муминларнинг амири сутга сув кушиб сотишдан кайтардилар-ку! Нега биз унинг буйругини бажармаймиз?!
- Э, кизим, соддасанда! Умар хозир каерда, у бизни куриб утириптими?! Сен айтганимга кириб, сутга сув аралаштирабер!
Муминларнинг амири, халифанинг буйругига буйсуниш Аллохга итоат килиш эканини биладиган мумина киз онасига яна эътироз билдирди:
- Ойижон, биз кандай килиб одамларнинг кузича буйрукларга итоат килиб, хеч ким курмайдиган вактда буйрукни бажармаймиз?! Ахир бу нотугри иш-ку?! Умар курмаса, Аллох куриб турибди-ку!
Тасодифан бу сухбатни эшитиб колган Умар ибн Хаттоб розияллоху анху бу кизнинг сузларидан жуда хурсанд булиб, унинг иймони ва амонатдорлигига койил колдилар.
Эртасига у кизнинг кимлигини суриштириб курдилар. У Суфён ибн Абдуллох Ас-сакафийнинг кизи экан, хали турмуш килмаган экан. Умар розияллоху анху бундай окила, мумина кизни келин килгилари келиб, совчи куйдилар. Киз томон хам розилик билдириб, у киз Умарнинг угли Осимга турмушга чикди.
Аллох бу мумин оилага куп барокотлар ато этди. Одил халифа Умар ибн Абдулазиз хам шу оиланинг набираси эдилар.